Co to za materiał wiskoza? Szerokie zapotrzebowanie na wiskozę można łatwo wytłumaczyć. Nie każdy ma możliwość zakupu drogich, naturalnych czy spersonalizowanych tkanin, których cena czasami wykracza poza powszechne możliwości. Wiskoza jest na tyle wszechstronna, że z powodzeniem może zastąpić prawie wszystkie rodzaje tkanin.

Wiskoza to sztuczne włókno otrzymywane na bazie naturalnej celulozy poddanej kolejno działaniu zasad i kwasu octowego. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa viscosus, co oznacza lepki, ponieważ po obróbce alkaliami włókno nabiera lepkości i ciągliwości. Do produkcji włókna wykorzystuje się odpady z przemysłu drzewnego takie jak kora, trociny.

Z czego wytwarza się wiskozę?

Co to jest wiskoza? Wiskoza nazywa się czasem sztucznym jedwabiem. Wiskoza to materiał wykonany z regenerowanego włókna celulozowego, z półsyntetycznego włókna celulozy, które swoim wyglądem przypomina jedwab. Podatność na drapowanie i miękkość wiskozy są zbliżone do jedwabiu. W latach osiemdziesiątych XIX wieku wiskoza, jako sztuczny jedwab powstała jako tania alternatywa dla jedwabiu naturalnego. Wiskoza ma wiele odmian, dlatego nazwa ta dotyczy całej tej grupy tkanin. Klasyfikacja wiskozy jest nieco utrudniona, z uwagi na fakt, że nie jest to całkowicie naturalna tkanina, jak bawełna, ani w pełni syntetyczna, jak nylon. Wiskoza jest gdzieś pośrodku.

Zalety wiskozy

Co to jest wiskoza? Pomysł stworzenia sztucznych włókien podobnych do naturalnego jedwabiu pojawił się już w XVII – XVIII wieku. W XVII wieku w Anglii, gdzie przemysł tekstylny był poważnie zaawansowany, wielokrotnie przeprowadzano eksperymenty w celu uzyskania sztucznych nici, próbujących zastąpić naturalny jedwab. Eksperymenty trwały około 200 lat. W 1855 roku George’owi Oudemarsowi udało się zrobić nić z mieszanki lepkiej kory drzewnej i gumy. Metoda nie była łatwa, ponieważ wymagała specjalnych umiejętności i dużej dokładności. W 1884 roku Francuz Guillerde Chardonnay opracował nową technologię produkcji wiskozy. Ta metoda ponownie okazała się nieopłacalna, a sam produkt łatwopalny. W 1891 roku angielscy chemicy C. Cross, E. John i C. Beadle zostali wynalazcami sztucznego włókna. Udoskonalili proces tworzenia wiskozy. Produkcja wiskozy rozpoczęła się w 1892 roku, początkowo w Anglii, a następnie w innych krajach.

Czemu wiskoza się nie gniecie?

Wręcz przeciwnie! Tkanina z samej wiskozy bardzo się gniecie i zbiega. Wiskoza co to za materiał? Dlatego występuje ona w praktycznych mieszankach np. ze spondeksem czy innymi syntetykami. Dzięki tym zabiegom nie każda tkanina z wiskozą bardzo się marszczy. Łatwo to sprawdzić przed zakupem, wystarczy ścisnąć róg próbki tkaniny w pięści i szybko puścić. To doświadczenie pokaże stopień podatności na pomarszczenia i zagniecenia wybranej wiskozy. Jeśli taka wada jest dla Ciebie nie do zaakceptowania, wybierz tkaniny wiskozowe z domieszką włókien naturalnych, takie jak len z wiskozą, bawełna z wiskozą, wełna z wiskozą. Takie naturalne mieszanki powinny rozwiązać problem gniecenia się tkaniny.

Włókna wiskozowe uzyskuje się z pulpy drzewnej, najczęściej bukowej. Drewno jest kruszone do stanu zrębków, a następnie gotowane w roztworze alkalicznym. Tak powstaje pulpa. Powstała masa jest szara, jest ona następnie wybielana i prasowana w arkusze tektury, które są gotowe do produkcji nici wiskozowych. Zmieniając proporcję elementów matujących we włóknie można uzyskać połysk jedwabiu.

W wyniku kilku kombinacji otrzymuje się trzy różne rodzaje włókien wiskozy:

  • tekstylny do krawiectwa i tekstyliów
  • do produkcji dywanów, ciepłych ubrań
  • sznurek do uzyskania tkaniny kordowej dla przemysłu motoryzacyjnego

Mieszanka wiskozy

Dodając do wiskozy włókna naturalne, uzyskuje się tkaninę przypominającą staplę. Staple to tkanina, którą bardzo kochały nasze babcie.

Tkanina wiskozowa jest miękka i lekka, dobrze się układa. Materiał ma wystarczająco wysoką higroskopijność, jest w stanie wchłonąć dużo wilgoci, w porównaniu z bawełną, tkanina wiskozowa pochłania dwa razy więcej wilgoci. Tkanina może być pięknie barwiona w szerokiej gamie jasnych kolorów.

Oto najważniejsze zalety tej tkaniny:

  • Wiskoza dobrze się rozciąga, jest materiałem raczej miękkim i przyjemnym w dotyku.
  • Odzież z niego jest przyjemna i wygodna, chłodzi w upale, ogrzewa w chłodne dni.
  • Tkanina tekstylna ma wysoką higroskopijność, a przy tym szybko schnie.
  • Łatwo się ją farbuje.
  • Tkanina nie elektryzuje się.
  • Surowce do jej produkcji są naturalne, więc nie ma problemów z utylizacją – tkanina szybko się rozkłada.
  • Materiał nie powoduje alergii.
  • W zależności od grubości tkaniny i dodatków jest zbliżony wyglądem i właściwościami do naturalnych tkanin, takich jak len, jedwab, bawełna, a nawet wełna. Waży jednak mniej od pierwowzorów.
  • Nie gniecie się w praniu, co często pozwala obejść się bez prasowania wykonanej z niej odzieży.
  • Jest mało podatna na zanieczyszczenia, co sprawia, że wiskoza jest szczególnie popularnym materiałem do szycia ubranek dziecięcych.

W czystej postaci wiskoza nie jest bardzo wytrzymała, dlatego w tkaninę wplecione są specjalne nici, które go wzmacniają.

Zadbaj prawidłowo o ubrania z wiskozy

Wiskoza, identycznie jak modal, zarówno czysta, jak i zmieszana z innymi włóknami, jest szeroko stosowana w krawiectwie i lniarstwie, ponieważ doskonale wchłania wilgoć, dość łatwo się farbuje, a także ma przyjemny jedwabisty połysk. Dość dobrze znosi długie przebywanie na świetle i długo się nie ściera, ale jednocześnie łatwo się marszczy i silnie pęcznieje od wody. Rzeczy wykonane z wiskozy są prane ostrożnie, ponieważ wilgotna tkanina traci swoją wytrzymałość. Ubrania z wiskozy należy prać w pralce przy niskich obrotach. Dla tkanin wiskozowych optymalna temperatura prania to 40°C, a do tego minimalna wartość lub całkowity brak wirowania. Jeśli pierzesz z wyłączoną funkcją wirowania, pozwól, aby materiał ze sztucznego jedwabiu lub sztucznego lnu odciekł w sposób naturalny. Następnie lekko potrząśnij i wysusz.

Produkty wiskozowe suszy się tylko w formie rozłożonej lub na wieszaku, w przeciwnym razie istnieje ryzyko powstania śladów na tkaninie, które trudno będzie usunąć bez dodatkowego prania.